GİDERSEN

Gidersen ve yalnız kalırsam;

Önce yokluğuna alıştıracağım kendimi.

Sonra karanlık saatlerde duracak zaman.

Tatsız bir dünya yaratıp kendime,

Üzgün mevsimlerde döküleceğim, ardın sıra…

 

     Gidersen ve yalnız kalırsam;

     Küçük şarkılar ezberleyeceğim,

     Büyük çaresizlikler içeren.

     Sonra yaşanmayanı çıkarıp yaşanandan,

     Boş vereceğim sensizliğin geleceğine…

 

          Gidersen ve yalnız kalırsam;

          Sabah olmadan kalkıp yatağımdan,

          Geç kaldığım buluşmalara yetişeceğim.

          Varlığının kıymetini öğreneceğim yokluğunda.

          Ve ruhu tükenmiş bekleyişlere hapsedeceğim kendimi…

 

Gidersen ve yalnız kalırsam;

Pişmanlığım vuracak yüzüme,

Bir tokat gibi, ağlayacağım.

Sonra perdelerini çekeceğim aydınlık düşlerimin.

Solgun çiçekler besleyeceğim,

Seni üzdüğüm her köşe başında…

 

 Gidersen ve yalnız kalırsam;

Son zerresine kadar katledeceğim gözyaşlarımı.

Seni alıp götüren nedenlerde öğreneceğim,

En acımasız küfürleri…

Ve sen gidersen;

     Ve ben kalırsam;

          Yaşamak öylesine,

               Ölüm gibi…!

 

                                           Süleyman SAVCI

                                              Kasım 2003